Q: Meestal wordt het monster simpelweg gefiltreerd en in een maatbeker gevuld. Interne standaarden of wijzigingen van de samenstelling van het monster zijn niet nodig en de invloed van de gebruiker en de daarmee in verband houdende gevoeligheid voor fouten worden daardoor door het apparaat voorkomen.

HPLC: Voor de meting zijn vaak verschillende stappen voor de preparatie van het monster nodig (bijv. verandering van de concentratie, scheiden van vaste of opgeloste verstorende substanties, chemische modificatie van de te analyseren substanties, enz.) die allemaal kunnen leiden tot onnauwkeurigheden en onjuiste resultaten. Daarnaast moeten interne of externe kalibraties worden uitgevoerd. Deze zijn vaak tijdrovend en arbeidsintensief en vormen een extra oorzaak van fouten.

Q: Fouten uiten zich meestal als een afwijking van de gewenste waarde en zijn over het gehele spectrum zeer makkelijk de identificeren. Procesfouten laten zich over het algemeen makkelijk opsporen via de vele bestanddelen en zelfs bacteriële vervuiling is overeenkomstig de toestand te zien.

HPLC: Proces- of systeemfouten uiten zich vaak op onvoorspelbare manieren, zodat de fouten zich zelden laten afleiden uit de meetresultaten. Dat is een nadeel van de beperkte focus op individuele parameters.

Q: Aangezien de meeste monsters ongewijzigd in de QUANTOS worden gespoten, wordt bij iedere meting een totaalbeeld van het monster zonder vertekeningen gegenereerd met alle meetbare bestanddelen incl. parameters zoals pH-waarde. De analyse van de gehele monstermatrix laat ook vele kwalitatieve conclusies toe, zoals over versheid, bacteriebesmettingen, biokwaliteit van het monster. De meting is zogezegd een digitalisering van het monster en bevat informatie van alle moleculaire bestanddelen en secondaire informatie hierover. Alleen bestanddelen die bij het filtreren worden tegengehouden, kunnen niet worden vastgelegd. Onverwachte stoffen worden altijd ook vastgelegd en kunnen worden geanalyseerd. Ook achteraf kunnen op enig gewenst moment analyses op nieuwe stoffen met het aanwezige spectrum worden uitgevoerd.

HPLC: Individuele bestanddeelklassen in een monster moeten gescheiden van elkaar worden gemeten. Kwalitatieve conclusies berusten vaak op interacties tussen bestanddelen. Als deze alleen gescheiden van elkaar worden gemeten, kan men nauwelijks zinnige kwalitatieve conclusies trekken. Parameters, zoals viscositeit enzovoort, moeten in aanvulling op andere methodes worden vastgelegd. In de routineanalyse zijn onbekende stoffen problematisch, aangezien deze in het beste geval als storing worden opgemerkt. Normaliter worden zij niet geïdentificeerd, maar kunnen de relevante peaks negatief beïnvloeden of het zuilenmateriaal beïnvloeden of zodanig verstoren en voor volgende metingen onbruikbaar maken zonder dat dit wordt opgemerkt.

Q: De meetresultaten worden hierdoor niet beïnvloed zolang de moleculen niet direct met elkaar reageren. Indien onbekende peaks in het resultaatspectrum komen, wordt de analyse zelf niet verstoord. De nieuwe bestanddelen kunnen eventueel niet worden herkend of gekwantificeerd en resulteren vervolgens in een waarschuwing. Zo kunnen, indien nodig, verdere analysestappen worden ondernomen.

HPLC: Uit onbekende substanties resulterende peaks kunnen overlappen met normale peaks en tot fundamenteel onjuiste resultaten leiden. De zuil kan vervuild raken en onjuiste meetresultaten geven. Onjuiste meetresultaten kunnen alleen door zeer dure apparaten worden herkend en op een later moment worden gevalideerd.

(Onbekende of onverwachte bestanddelen mogen meetwaarden niet onbruikbaar maken. Een voorbeeld hiervoor is de ramp met melamine in melk. Een goed test had direct moeten laten zien dat geen proteïne, maar een giftige kunstmatige stof was toegevoegd.)

Q: Alle IR-actieve bestanddelen binnen de meettolerantie worden vastgelegd. Iedere substantie laat een eigen uitslag binnen het golfspectrum zien. De QUANTOS werkt zeer betrouwbaar en geeft volledige reproduceerbare resultaten op wetenschappelijk niveau. Onverwachte stoffen worden altijd ook vastgelegd en kunnen worden geanalyseerd. Ook achteraf kunnen op enig gewenst moment analyses op nieuwe stoffen met het aanwezige spectrum worden uitgevoerd.

HPLC: In de HPLC-routineanalyse worden in principe alleen substanties gevonden waarnaar ook wordt gezocht. Onbekende verbindingen worden in het beste geval als losse pieken gedetecteerd en in het slechtste geval „verbergen” zij zich in de peaks van de gezochte bestanddelen en blijven daardoor onopgemerkt. Verder bestaat de mogelijkheid dat de aangesloten detectiemethode niet in staat is om de onbekende substanties op te sporen. Daardoor kunnen meetresultaten zeer gaan afwijken of deze onontdekte bestanddelen leiden tot verstopping of verstoring van de HPLC-zuilen.